Berat Toksöz’ün müzikle ilişkisi bir kariyer değil, bir içsel zorunluluktu. Mizahla başlayan dijital kimliğini 2018 yılında bilinçli olarak terk etti. Çünkü artık gülmek değil, anlatmak istiyordu. O yıllarda kapattığı hesaplar, bastırılan öz’ün isyanıydı. “Ben o adam değildim.” diyerek yola devam etti. Ve sahici olanı seçti.

​

Müziğinde karanlık ama sıcak bir atmosfer var. Synthwave’in nostaljik dokusu, 80’ler Synth-Rock’un mekanik romantizmi ve Alternative R&B’nin duygusal derinliği, onun sound’unda hibrit bir beden buldu. Vokal tonu farklı, asi ve kendine özgü; liseli bir isyankârın şarkı söyleyen hali. Şarkılarında aşk, varoluş, melankoli, aidiyet, yalnızlık, isyan ve içsel yolculuk gibi temaları işliyor. Çünkü ona göre: "Benim bir derdim var. Ve biliyorum... benim yaşadıklarımı herkes yaşadı. Onların dertlerine paydaş olacağım ya da onlar benimkine."

​

Profesyonel olarak Başkent Üniversitesi Devlet Konservatuvarı'nda aldığı eğitimle müzikal altyapısını güçlendiren Toksöz, bugüne kadar dört şarkı yayımladı:

​

Yalan Arkadaş (2018)

İnanıyorum (2020)

Eseri Ortalığa (2023)

Nolur Ara (2023)

​

Her biri, onun içsel değişim sürecinin bir evresini temsil ediyor. 2025 ise onun için sadece yeni bir yıl değil; uzun bir hazırlığın, beklemenin, sessizliğin sesi oluyor. Artık hazır. Artık dönüyor.

​

2025 yılı itibarıyla çıkarmaya hazırlandığı şarkılar listesi bir albüm değil, bir hikâye koleksiyonu gibi:

Derdin Ne?

Sersefil

Gözlerimin İçine Bak

Yağmur

Birden Bire

Duy

Derbeder

Darmaduman

Çok Denedim

Eyvallah

Bu şarkılar; kırılma anlarının, içsel hesaplaşmaların, kayıpların ve kabullenişlerin sesi. Sound’larında 80’lerin synth estetiğiyle günümüzün dijital ruh hali birleşiyor. Kendini yalnız hisseden bir gencin kasvetli odasına da, gece arabayla şehirden kaçan bir yetişkinin sessizliğine de fon olabilir bu müzikler.

Berat Toksöz sahneye dönüyor. Ama bu kez gülmek için değil, anlatmak için. Ve anlattığı hikâye sadece onun değil — senin de olabilir.